Naszym chryzmatem - a więc szczególnym darem, który otrzymaliśmy od Boga za pośrednictwem Teresy od Jezusa i Jana od Krzyża, jest zjednoczenie z Panem na drodze modlitwy. 
   Karmelici Bosi realizują ten sam charyzmat, co siostry karmelitanki bose (mniszki klauzurowe). Czynią to jednak na sposób bardziej czynny. Poza modlitwą, nasze apostolstwo wyraża się także w działaniu duszpasterskim.
Święty Jan od Krzyża posiadał szczególny charyzmat kierownictwa duchowego. Dzieląc się swoim doświadczeniem - podobnie jak Teresa, zostawił nam w spadku bogatą wiedzę na temat życia duchowego. Jako spadkobiercy tego daru najpierw sami na drodze modlitwy i życia wspólnotowego staramy się poznać, jak Bóg działa w człowieku, a następnie zgłębiając doktrynę naszych Świętych służymy tym darem w Kościele. Podobnie, jak wielcy konkwistadorzy XV i XVI wieku podejmujemy wyprawy w głąb Tajemnicy, by pomóc odkrywać człowiekowi niezmierzone przestrzenie świata wewnętrznego.

   Dla każdego przygoda w Karmelu rozpoczyna się od rozeznania powołania (Karmelitański Ośrodek Powołaniowy w Czernej). Następnie jest czas formacji początkowej: rok postulatu w Przemyślu, przyjazd do Czernej, obłóczyny (przyjęcie habitu) i rok nowicjatu w Czernej. Po złożeniu pierwszych ślubów (na rok) bracia udają się do Lublina, aby tam przez 2 lata studiować filozofię. Po 2 latach przybywają do Krakowa, aby rozpocząć naukę teologii (4 lata). Jest to także czas stopniowego wdrażania się w modlitwę, życie wspólnotowe i karmelitańskie duszpasterstwo. Zarówno kandydaci do kapłaństwa (bracia klerycy), jak i bracia zakonni co roku odnawiają swoje śluby. Po upływie 5 lat składają śluby uroczyste. Ponadto, kandydaci do kapłaństwa po zakończeniu studiów i odbyciu praktyki diakońskiej przyjmują święcenia prezbiteratu.

   Po zakończeniu formacji początkowej Prowincjał posyła poszczególnych braci do wyznaczonej posługi i życia karmelitańskiego w danym klasztorze - zob. Karmel dzisiaj.